حفظ نفسحفظ نفس به یکی از امور مورد اهتمام شرع و ملاک برای تشریع برخی احکام اطلاق می‌شود. ۱ - تعريفحفظ نفس از اقسام مصالح ضروری است که مورد اهتمام شارع قرار گرفته و اساس بسیاری از قانون گذاری‌های وی بوده است، چرا که انسان موجودی است که مورد تکریم خداوند می‌باشد و خداوند او را بر دیگر آفریده هایش برتری بخشیده و خلیفه خود در روی زمین قرار داده و حق حیات را برای او محترم شمرده است. خداوند در قرآن کریم آیات روشنی درباره حرام بودن قتل انسان بی‌گناه بیان نموده است، مانند: ﴿وَلا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللهُ اِلاّ بِالْحَقِّ﴾. هم چنین، برای حفظ نفس، کیفرها و عقوبت‌هایی همانند قصاص و دیه مقرر کرده است، چنان که می‌فرماید: «و من یقتل مؤمناً متعمّداً فجزاؤه جهنم خالداً فیها». [۳]
اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۱۰۲۱.
[۴]
الوجیز فی اصول الفقه، زحیلی، وهبه، ص۹۲.
[۵]
المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص۲۸۷.
[۶]
الوجیز فی اصول الفقه، ادریس، عوض احمد، ص (۷۲-۷۱).
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۲۵، برگرفته از مقاله «حفظ نفس». |